Άδραξα ένα επιπλέον βήμα .Για να μάθω σε ποιο από τα επόμενα
βήματα μου θα σκοντάψω .Πρέπει να καταχωρηθεί ο σωστός τρόπος και το να κινούμαι
σε μια ευθεία δεν είναι το θεμιτό , καθώς όταν
κάνεις κινείται σε ευθεία κατεύθυνση ποτέ δεν είναι για καλό…
Σε ένα από τα όνειρα που βλέπω χωρίς να κοιμάμαι ,είδα εμένα δίπλα
σε πελώριο σκάφος που ετοιμάζεται να σαλπάρει,να φωνάζω για μια βόλτα και κανείς
δεν απάντησε ,κανείς δεν ανταποκριθηκε.
Ένα σώμα κυριευμένο από φόβο ,τι είναι? Ειμασταν τοσο κοντα…ημουν τοσο κοντα.
Η αγάπη δεν είναι παιχνίδι…κατι που απελπισμενος ψαχνω να
δαμασω!
Ενδοψυχη πορεια καθε στιγμη _ σκεψη.
Και δεν ερωτήθηκα ποτε.
Υποψιάζομαι ότι καπως ετσι εκτονώνονται οι λεξεις μεσα μας.
Μα δεν είναι αξιοπερίεργο ? ποσο αβίαστα καταφέρνουν να με μετακινούν από μια θεση _μια σκέψη _σε άλλη, οι
Erland & the Carnival.
Δευτερα πρωι θα
τυπωσω σε λευκο t-shirt το στιχο τους « The saddest thing on earth is ...»
Ευγε_