Let me be flower in your garden

"She dreamt the scene the night before

She cast you in her mind

She made your face of clay and straw

Precious stones for your eyes

We cut the cord that brought you here

We left you on your own

We filled your head with wild ideas

Our beliefs led you on

We leave a trail that's always changed

To keep your hopes alive

This surface may seem calm enough, but underneath

But underneath

We made you feel the way you are is wrong

We made you what you are

You are afraid

If you don't play the game we'll make you change

Ohhh I'll change

I'll change"

such a wonderfull words writen by Johnny Mercer ( http://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Mercer ) & singing by

Tim Booth,

inspiration and drawing by me.

wish you the best!  as always!!

Thanks

Serif.

Waking up is painful

Άδραξα ένα επιπλέον βήμα .Για να μάθω σε ποιο από τα επόμενα βήματα μου θα σκοντάψω .Πρέπει να καταχωρηθεί ο σωστός τρόπος και το να κινούμαι σε μια ευθεία δεν είναι το θεμιτό , καθώς όταν κάνεις κινείται σε ευθεία κατεύθυνση ποτέ δεν είναι για καλό…

Σε ένα από τα όνειρα που βλέπω χωρίς να κοιμάμαι ,είδα εμένα δίπλα σε πελώριο σκάφος που ετοιμάζεται να σαλπάρει,να φωνάζω για μια βόλτα και κανείς δεν απάντησε ,κανείς δεν ανταποκριθηκε.

Ένα σώμα κυριευμένο από φόβο ,τι είναι?  Ειμασταν τοσο κοντα…ημουν τοσο κοντα.

Η αγάπη δεν είναι παιχνίδι…κατι που απελπισμενος ψαχνω να δαμασω!

Ενδοψυχη πορεια καθε στιγμη _ σκεψη.

Και δεν ερωτήθηκα ποτε.

Υποψιάζομαι ότι καπως ετσι εκτονώνονται οι λεξεις μεσα μας.

Μα δεν είναι αξιοπερίεργο ?  ποσο αβίαστα καταφέρνουν  να με   μετακινούν από μια θεση _μια σκέψη _σε άλλη, οι Erland & the Carnival.

Δευτερα πρωι θα τυπωσω σε λευκο t-shirt το στιχο τους  « The saddest thing on earth is ...»

Ευγε_

My heart is beating... way.

Does anybody knows,how did this come to be?
When there is no hope and nothing to see!!
It is meant to be!!*

* inspired by XX-Missing.

sourd-muet

                                                    Επιστολή προς κωφάλαλους

...για να αποσπασεις απο εναν ανθρωπο την αληθεια,πρεπει καθε στιγμη να παραπλανας το παθος χρησιμοποιοντας ορους γενικους και αφηρημενους...αλλο να αποδωσεις μια πραξη κι αλλο να αποδωσεις ενα λογο με χειρονομίες... η σκεψη αυτη με φερνει σε αλλη...η γλωσσα των χειρονομιών...υπνοβατώντας η λαιδη Μακβεθ προχωρα σιωπηλά με τα ματια κλειστα πανω στη σκηνη,ενω με τις κινησεις μιμειται καποιον που νιπτει τας χειρας,λες και τα δικα της ειναι ακομη βαμμένα απο το αιμα του βασιλια τηςπου ειχε θανατωσει πριν απο εικοσι και πανω χρονια...ο θριαμβος της χειρονομιας...υπαρχουν περισσοτεροι λογικοι ανθρωποι,παρα ανθρωποι με πνευμα...εννοω με πραγματικο πνευμα ...εχε υποψη σου οτι πνευμα ειναι η τεχνη να ντυνεις την λογικη ...